Przejdź do głównej zawartości

Starożytność

I. STAROŻYTNOSĆ (Antyk)

1. Najważniejsze teksty antyku:
-mitologia
-eposy
-tragedia
-liryka


2. Starożytność
Nazwą tą ogarniamy ogrom epok - cały dorobek ludzkości przed naszą erą. Kulturę, sztukę, wreszcie literaturę różnych narodów, które zaistniały przed narodzinami Chrystusa. Dlatego bez zdziwienia wrzucamy do tygla starożytności różnne dzieła i dzieje literatur: "Biblię", dorobek starożytnej Grecji i Rzymu, i Dalekiego Wschodu: Babilonii, Egiptu, Japonii itd. I mity greeckie, i dzieje Gilgamesza, i delikatne, dawne, japońskie haiku - to starożytność. Bajeczna i niezwykle pojemna. Wycinek "obowiązujący" licealistę jest - mniej niż skromny.

3. Antyk
to termin tradycyjnie przypisany kulturze starożytnej Grecji i Rzymu. Jest więc jakby "podzbiorem" starożytności. Ogarnia dorobek ludzi żyjących przed naszą erą w basenie Morza Śródziemnego. Tę kulturę uważamy za swoje dziedzictwo, obok "Biblii" - główne źródło kształtujące poglądy etyczne, estetyczne naszej cywilizacji.


4. Klasyczny 
Oznacza dziś w naszych mniemaniach te kierunki w literaturze, sztuce czy fiolozofii, które nawiązują do ustaleń i norm klasycznych, uznają je za wzorcowe, pragną naśladować. Sztukę antyku zaczęto nazywać "klasyczną" (niezupełnie słusznie, bowiem "klasyczny" był tylko jeden z jej okresów), prądy nawiązujące do niej: klasycznymi i neoklasycznymi. Również w mowie klasyczny - dotyczący uznanych, ustalonych norm czy dzieł (klasyka filmu, literatury itp.)


5. Okresy

okres archaiczny
-wiek VIII - VI p.n.e.

okres klasyczny
-wiek V-IV p.n.e., epoka helleńska

okres hellenistyczny
-wiek III/IV- I p.n.e., epoka hellenistyczna

okres rzymski
-wiek I - I n.e., okres chrześcijański
-wiek III-V n.e., literatura starogalicka


6. Periodyzacja starożytności

a) Grecja (Ateny)

-wazny osrodek handlu i rzemiosla
-agora - gl.plac miasta
-akropol - wapienne wzgorze na ktorym znajdowaly sie swiatynie
-VIII-VI w. p.n.e okres archaiczny
   *VII w. p.n.e. wiek epiki - Homer
   *VII/VI w. p.n.e., wiek liryki - Safona, Anakreont, Ezop
-okres klasyczny V w. p.n.e., wiek dramatu
   *Ajschylos, Sofokles, Eurypides
-okres hellenistyczny IV-I w. p.n.e.
   *IV - wiek filozofów: Platon, Arystoteles
   *III - sielanki Teokryta
   *II - wiek epigramatu
   * 33 r.. n.e. - śmierć Chrystusa

b) Rzym (polwysep)

- oblewaja Morza Tyrenskie, jonskie, Azjatckie, Srodziemne
-753 p.n.e - założenie Rzymu
-slyszal z budowy drog "wszystkie drogi prowadza do Rzymu"
-akwedukt - wodociagi
-Forum Romanum - centralny plac w Rzymie
-termy - lazimnie
-Okres Republiki - 30 r. p.n.e. - Juliusz Cezar
-Okres Cesarstwa - I w. p.n.e. - loty wiek poezji rzaymskiej: Wergiliusz, Horacy, Owidiusz
  *I w. n.e. : Owidiusz, Seneka, Tacyt, Petroniusz
  *IIw. n.e. : Marek Aureliusz
  *III-V w. n.e., ekspansja chrześcijan

c) Biblia

-XIX w. p.n.e. - czasy Abrahama
-XII w. p.n.e. - wyjście Żydów z Egiptu pod wodzą Mojżesza
-VIII-VI w. p.n.e. -psalmy i pisma proroków
-V w. p.n.e. Księga Hioba
-IV w. p.n.e. - Pieśń nad Pieśniami
-I w. n.e. - Nowy Testament

d) Babilon

- nad rzeka Eufrat
- miasto ksztalt kwadratu
-otoczone grubym murem
-"wiszace ogrody" - na rokaz Nabuchinira II dla jego zony - dochach i trasach palacowych



h) Inne kultury

-XVII w. p.n.e. - Kodeksy Hammurabiego, epos o Gilgameszu
-XIV w. p.n.e. - faraon Tutenchamon . w Egipcie
-XII w. p.n.e. - upadek Troi Homerowej
-VI/V w. p.n.e. - Konfucjusz w Chinach
-II- V w. n.e.


7. "Złoty wiek"


Złotym wiekiem określamy wspaniałą dawną epokę - przedział czasu, który miał miejsce w Atenach w V i IV w. p.n.e.. Był to okres, w którym nastapił ogromny rozkwit filozofii, literatury, architektury i rzeźby. W ty, czasie w Atenach powstawały najgłośniejsze, najstotniejsze dzieła, a takze rozkwitła demokracja ateńska . Dlatego też ten właśnie przedziały historii Grecji nazywa się złotym wiekiem . Przenośnie jest to wiek idealny, wspaniały etap, który ludzkosć utraciła i którego dąży, marzy o jego powrocie najdawniejszy okres mitologicznej historii świata.


8. Prawa dziecka

-calkowita wladza rodzicow nad dziecmi, laczne z prawem sprzedany w niewole
-oswiata dostepna tylko dla nielicznych
-obowiazek pomagania doroslym od najmlodszych lat

9. Prawa czlowieka

-kobieta nie pelni funkcji publicznej, nie mala mozliwosc decydowania o sobie (to prawo mial maz)

10. Wychowanie mlodziezy

-zaczyna nauke od 7 roku zycia
-ucza historii ojczystej

a) Ateny

- rodzice zatrudniali prywatnych nauczycieli

b) Sparta

-zajmowalo sie panstwo
-dbano tez o sprawnosc fizyczna dziewczat
-uczono wyslawiania sie w sposob zwiezly i tresliwy


11. Zmarli - Grecja i Rzym

- grzebano zmarlych przed zachodem Slonca by nie obrazac Boga Slonca
-placzki, wkladali naczynia - grzeb
-cialo biednych wrzucono do wspolnych  mogil lub palono na stosie

12. 73 p.n.e. zalozenie Sparty

13. Bogowie Egiptu

- Re - Slonca
- Amon - Stworca
- Ozyrys - zmarl
- Izyda - Ksiezyca
- Set - Ciemnosci

14. Bogowie Mezopotamii:

- Anu - nieba
- Szamsz - Slonca
- Sin - Ksiezyca
- Ee - zmarlych

15. Urzednicy w Rzymie

- konsul
- cenzor
- trybuna ludzi

16. Architektura

a) Kolumna

- element architektoniczny, podpora pionowa, pelni role ozdoby
- glowica (kapitel), trzon, baza

b) Kolumnada 

- rzad kolumn otoczonych belkowanie lub arkadami

c) Kariatydy 

- sylwetki kobiet zamiast kolumn

d) trzy style greckie

- dorycki
- jonski
- korycki

e) Rzezbione Greccy

- Figiasz "Atena", "Zeus"
- Myron "Dyskopol"

17. Zdobycz intelektualna Egiptu i Mezopotamii

- obliczenie wylewu Nilu
- podzial roku na 12 miesiecy i obliczyli ze rok mial 365 dni
- obliczenie powierzchni i obwodu figur i byl geometrycznych
- balsamowanie zmarlych anatomia czlowieka znane
-umieli lezyc za pomoca lekow

18. Miara w Mezopotomia:

-lokiec
-kopa 60 sztuk
-doba 24h
-1h - 60 min



II. Literatura starożytnej Grecji

1. Klasycyzm

Aby wyjaśnić  znaczenie tego terminu, warto przypomnieć, iż pochodzi on od słowa classicus - tzn. wzorowy, pierwszorzędny, doskonały. Za taki właśnie doskonały wzór uznano sztukę antyku i na długie wieki określiła ona kryteria piękna i poprawności w kręgu kultury europejskiej. Stąd terminem "klasycyzm" określamy nie tylko twórczosć starożytnych artystów, lecz także póżniejsze prądy artystyczne odwołujące się od źródeł antycznych. Przykładem takiej epoki przywołującej klasyczne piękno i kanony ustalone w starożytności może być sztuka renesansu lub oświecenia. Tworzą one w swoim dorobku dzieła klasyczne - czyli nawiązujące do form, motywów tematycznych i wymogów ustalonych w antyku. Terminem pochodnym od klasycyzmu jest także "klasyka" - inaczej zbiór dzieł uznanych i cenionych w tradycji danego kręgu kulturowego: np. klasyka polska to dzieł uznanych i cenionych w tradycji danego kręgu kulturowego: np. klasyka polska to dzieła Mickiewicza, do klasyki rosyjskiej można zaliczyć twórczosć Lwa Tołstoja, do klasyki europejskiej dzieła Balzaka czy Cervantesa.


2. Kim był Homer?

Pierwszy epik, autor "Iliady i Odysei", najprawdopodobniej pochodził z greckiej wyspy Chios. Imię - Homer (ślepiec) - sugeruje, iż był niewidomy, tego jednak nie wiemy na pewno. homer jest postacią dość tajemniczą, niektórzy badacze w ogóle kwestionują jego istnienie. najnowsze wyniki badań przeczytałyby jednak obrazoburczemu pomysłowi, iż Homera w ogóle nie było. Według analizy  komputerowych "Iliada i Odyseja" postwały w XIII w. p.n.e. i stworzył je ten sam człowiek. Opiewał wojnę sprzed czterystu lat. Odrysował w swoich poematach świat srtarożytnej, archaicznej Grecji, stworzył także wzór eposu. Sam Homer był autorytetem już w starożytności. na przykład młody uczeń - Ateńczyk - w V w. p.n.e. wkuwał na pamięć wersety, a potem coraz większe fragmenty eposów Homerowych. "Rośniemy i jest on ciągle przy nas" - mowił o nim z szacunkiem Herodot. "Homer poucza o wszystkim, co powinien wiedzieć czlowiek godny swej nazwy: o zajęciach ludzkich podczas wojny i pokoju, o zawodach, polityce i dyplomacji, o mądrosci, dobrych obyczajach, odwadze, obowiązkach względem rodziców i bogów ..." - czytamu w "Życiu codziennym w Grecji za czasów Peryklesa".


3. Co to jest kwestia homerycka?

Zasadnicze różnice w sposobie pojmowania i opisywania rzeczywistości między "Iladą" a "Odyseją", zupełnie różne zobrazowanie postaci Odysa - jednego z głównych bohaterów obu utworów (jego charakteru, poglądów, poczynań i wypowiedzi), a także drobne, choć wyraźne odmienności w strukturze tzw. porównań homeryckich - jednego z najbardziej charakterystycznych elementów twórczosci homera, powodowały, że od wielu wieków badacze zastanawiają sie nad faktycznym  autorstwem "Iliady" i "Odysei".
Francuscy badacze w wieku XVII wpadali na pomysł, że eposy wyodzą się z twórczości wędrownych śpiewaków. Potem twierdzono, że "Iliada" i "Odyseja" funkcjonowały jako twórczość ustna, a spisano je dopiero w VI w. p.n.e.. Wiek XIX wniósł tezy nowy:
-oba dzieła napisał jednak ten sam człowiek;
-są to zbiory poematów różnych twórców sumujące mity z przekazów ustnych.
Współcześnie do analizy obu tekstów wykorzystano nawet komputery, ale kwestia ta pozostanie raczej otwarta, choć podobieństwo tekstów sugerowałoby jednego autora: i "Iliady", i "Odyseja" są utworami bardzo obszernymi, obydwa pokazują świat dworski, pisaane są podobnym językiem.


4. Periotyzacja epoki starożytnej.

Periodyzacja to podział na okresy i podokresy. Epoka starożytna stnowi ogromny przedział czasu - jest to przecież ponad 10 wieków różnej kultury, dziejów historii i obyczajów. Nlaeży pamięć, że w obszarze najbliższym nam geograficznie epokę tę określiły cywilizacje: najpierw świat  starożytnej Grecji, potem zaś Imperium Rzymskie. Dlatego oddzielnie mówimy o literaturze grecji i rzymskiej. Poza tym  trzeba wziąć pod uwagę starożytny Wschód: Sumerów, Babiliończyków, Asyryjczyków, którzy tworzyli swoje kultury. Obok antyku drugim, równoległym i równie ważnym źrodłem naszej kultury jest Biblia.
Natomiast literaturę starożytną możemy dzielić na okresy wg powstania, od IX w. p.n.e. - gdyż wówczas przyjęto w Grecji za pośrednictwiem Fenicjan pismo prasemickie. Początki literatury greckej wiążemy z imieniem i twórczością Homera. Natomiast literaturę grecką dzielimy na okresy z reguły nazywane wg gatunku, który w danym czasie panował. I tak:
VIII w. p.n.e. - to wiek epiki
VII - VI w. p.n.e. - to wiek liryki
V w. p.n.e. - to wiek dramatu
IV w. wiek filozofów: Plantona, Arystotelesa
III w. p.n.e. - epoka epigramatu
Starożytny Rzym przejął dziedzictwo kulturowe Grecji w dziedzinie wierzeń, mitów a także literatury. Miał jednak i własnych wielkich twórców tej miary co Horacy czzy Wergiliusz. Można dokonać następującego podziału tej literatury:
III/II w. p.n.e. -początek poezji
I w. p.n.e - epoka Wergiliusza i horacego
I w. n.e. tworzą Owidiusz, Seneka, Tacyt
II w. n.e. - pisma filozoficzne Marka Aureliusza
III-V w. n.e. - rozwój i ekspansja kultury chrześcijańskiej



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

The Present Simple Tense - czas teraźniejszy prosty - English tenses

1.) Zdania twierdzące W zdaniach twierdzących w czasie Present Simple w 3 osobie liczby pojedynczej (he, she, it) dodajemy końcówkę -s przy czasowniku, np. go: I go .. ale She goes ....; write: You write ... ale He writes.... 2.) Pytania W czasie Present Simple używamy operatora DO (I, you, we, they) lub DOES (he, she, it), aby zadać pytanie. W zdaniu w czasie Present Simple w 3 osobie liczby pojedynczej końcówka -s występuj tylko raz. W zdaniach twierdzących dodajemy ją do czasownika, np. bakes, brings, zaś w pytaniach dodajemy ją do operatora do , co daje does. 3.) Przeczenia Podobnie jak w pytaniach w czasie Present Simple w przeczeniach wykorzystujemy operator DO lub DOES. Pamiętaj , że w przeczeniach także nie dodajemy końcówki -s do czasownika w 3. osobie liczby pojedynczej. Skróty: Do not = Don't Does not = Doesn't 4.) Kiedy  używamy czasu PRESENT SIMPLE 1. Jeżeli coś powtarza się co jakiś czas: codziennie (every day), co roku (every year), częst...

Anatomia Ssaków

I. UKŁAD RUCHOWY - POŁĄCZENIA 1. ) Połączenia włókniste do tej grupy należy więzozrost, szew oraz wiklinowanie. W więzozroście kości są połączone za pomocą tkanki łącznej włóknistej lub sprężystej. Rozpowszechnione na dużym obszarze występują pod nazwą błony międzykostnej lub więzadła. 1.1 . ) Szew -stanowi obszerna grupę połączeń. Występuje przeważnie w czaszce. Ze względu na charakter łączonych ze sobą kośc przyjęto kilka rodzajów szwów:  piłowaty, łuskowaty liściasty , płaski. a) pilowaty - występuje wtedy gdy krawędzie łączonych ze sobą kości mają kształt zębów piły np.szew potyliczno - międzyciemieniowy. b) liściasty -gdy kości zachodzą na siebie podobnie jak łuski ryby np. między kością ciemieniową a skroniową. c)płaski - tworzą kości równoległe do siebie, płasie i gładkie np. szew polityczno- łuskowy. 1.2.) Wiklinowanie -połączenie zębów z okostna zębodołu. 2.) Połączenia chrząstkowe -dzielą się na dwie zasadnicze grupy chrząstkozrost i spojenie...

Analityka chemiczna

Odczynnik grupowy tworzy osady z daną grupą kationów w określonych warunkach (jest to grupa analityczna kationów), przy czym kationy pozostałych grup analitycznych nie tworzą z nim osadów. Na przykład odczynnik grupowy I grupy analitycznej kationów (3M HCl) strąca osady chlorków kationów należących do taj grupy, natomiast kationy należące do grup II-V pozostają w roztworze. W wodnych roztworach kationy metali nie są swobodnymi jonami, lecz występują w postaci akwakompleksów. Na przykład w wodnym roztworze soli miedzi są obecne uwodnione jony miedzi(II) o wzorze [Cu(H_2O)_6}^2+ a nie wolne jony Cu^2+. A zatem wzór kationu metalu Me^n+ ( w rzeczywistości {Me(H_2O)_6]^n+) jest zapisem uproszczonym bez uwzględnienia skoordynowanych cząsteczek wody. Reakcje  analityczne poszczególnych kationów w obrębie grupy analitycznej będą podzielone na dwie części. W pierwszej części będą opisane reakcje z odczynnikiem grupowym i pospolitymi związkami takimi jak np. wodorotlenek sodu, wodny roz...